پست سپاس‌گزاری #2

گرمی آتش خورشید فسرد مهرگان زد به جهان رنگ دگر پنجه‌ی خسته‌ی این چنگی پیر ره دیگر زد و آهنگ دگر زندگی مرده به بیراه زمان کرده افسانه‌ی هستی کوتاه جز به افسوس نمی‌خندد مهر جز به اندوه نمی‌تابد ماه! باز در دیده‌ی غمگین سحر روح بیمار طبیعت پیداست باز در سردی لبخند غروب رازها خفته ز ناکامی ماست ... شاخه‌ها مضطرب از جنبش باد در هم آویخته، می‌پرهیزند برگ‌ها سوخته از بوسه‌ی مرگ تک تک از شاخه فرو می‌ر,فریدون؟ ...ادامه مطلب